พระ 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 251 / 259

เราาจะเห็นได้อย่างชัดเจนจากตารางว่า ในสิกขาบท 7 หมวดแรก นอกจากหมวดปาจิตต์แล้ว พระวินัยปิฎกทุกนิยามมีจำนวนสิกขาขบใน 6 หมวดที่เหลือเท่ากันหมด ส่วนหมวดปาจิตต์มีจำนวนสิกขาขบที่บางนิยามมีความต่างกันอยู่ 2

การวิเคราะห์สิกขาบทในพระวินัยแบ่งออกเป็น 7 หมวด โดยมีทั้งความคล้ายคลึงและความแตกต่างในจำนวนและลำดับข้อของสิกขาบท ซึ่งพบว่าหมวดปาจิตต์เป็นหมวดที่มีการแตกต่างอย่างเด่นชัด และมีการศึกษาจาก Hirakawa (2000

บัญญัติไว้อมณฑปฤทธิ์ตามลักษณะที่รงบัญญัติไว้อแลว้แล้ว ท่านรูปนัน้ทังน้ฉใม่เห็นด้าย ท่านรูปนัน้พึงทักกวาด26 และฤทธิ์ของพระมาทก็สะสมได้รับความคิดเห็นจากทีพุทธออกเป็น เอกฉันท์ สําหรับในเรื่องนีัมความจริ

เนื้อหานี้อธิบายถึงการวิเคราะห์เกี่ยวกับลักษณะของสิลาขบเทน้อยและเสียวัตรตามที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติ โดยยกตัวอย่างถึงความคิดเห็นของพระเถระในเรื่องนี้ว่ามีความเห็นตรงกันในบางเรื่อง แม้จะมีการแตกต่างในรา

ภายหลังพุทธบรรพีพุทธา พระพุทธศาสนาได้แพร่ขยายออกไปกว้างขวางขึ้นอีก โดยเมื่อคราวสังคัปนากรครั้งที่ 2 คณะสงฆ์มีรากฐานมั่นคง แผ่ขยายไปถึงอินเดียตอนใต้ และอินเดียตะวันตก แม้คณะสงฆ์ได้แพร่ขยายไปอย่างกว้างข

บทความนี้สำรวจการขยายตัวของพระพุทธศาสนาและบทบาทของคณะสงฆ์ในยุคต่างๆ หลังพุทธบรรพีพุทธา โดยเฉพาะในการประชุมสงฆ์และปฏิรูปการปฏิบัติ ตามพระธรรมวินัย ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายในคณะสงฆ์อย่างมีนัยสำคัญ

ข้อความจากภาพ: หากคณะสงฆ์กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งบัญญัติสิทธาขึ้นโดยผลการสงฆ์กลุ่มอื่นก็จะรู้ทันทีและเป็นไปไม่ได้ที่จะสงฆ์กลุ่มอื่นที่เหลือทั้งหมดจะยอมรับอธิปฏิบัติ 6.2.4 พระนิYAxisของทุกนิGกายลินวา่ว่า พระ

บทความนี้วิเคราะห์การบัญญัติสิทธาในพระปฏิรูปฌ์โดยพระสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นสิทธาที่ถูกสร้างขึ้นในสมัยพุทธกาลและยังคงมีลักษณะที่ใกล้เคียงกับปัจจุบัน ข้อมูลจากการศึกษาทั้งหมดชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการสืบ

7. บทส่งท้าย อินเดียในอดีตเป็นสังคมที่ไม่เน้นการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร หลังพุทธกาลในช่วงแรกกว่า 400 ปี พระไตรปิฎกทั้งหมดก็ใช้กันอยู่ปัจจุบันก็ได้รับการสืบทอดมาโดยการท่องจำ (มูจปูรณะ) หากไม่นับรวม

ในอดีต อินเดียใช้การท่องจำเป็นหลักในการส่งต่อความรู้ พระไตรปิฎกถูกบันทึกภายหลังช่วงพุทธกาลประมาณ 400 ปี โดยมีจารึกพระเจาโคค เป็นหลักฐานเก่าแก่ที่สุดที่มีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร ก่อให้เกิดความเข้าใ

ธรรมภาษ วรรณวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 13) ปี 2564 บทนำ พระพุทธศาสนาปฏิรูปสงฆ์ของ “atman” (อาตมัน) หรือ “atta” (อัตตา) ซึ่งศาสนาพราหมณ์-ฮินดูถือว่าเป็นสิ่งที่เที่ยงแท้

บทความนี้พูดถึงการปฏิรูปของพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับคำว่า “atman” และ “atta” ที่เกี่ยวข้องกับกรรมและการเกิดใหม่ พร้อมวิเคราะห์ความหมายของอันตรภาคระหว่างมรณภาพและการเกิดใหม่ ตามความเชื่อในพระพุทธศาสนา โดยอ

112 ธรรมวาระ วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวม 13) ปี 2564 พบว่าประชาชนนี้นับถือศาสนาพุทธแบบเถรวาทโดยส่วนใหญ๋ ยังคงมีความเชื่อว่ามีรูปแบบของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ระหว่างภพภูมิก่อ

บทความนี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับความเชื่อในพระพุทธศาสนาเถรวาทที่ยังคงมีการยอมรับถึงสภาวะชั่วขณะหลังความตายก่อนเกิดใหม่ แม้จะมีแนวคิดที่ขัดแย้งในคัมภีร์อิทธิของเถรวาท และไม่ได้รับความสนใจจากวงการพุทธศาสต

122 ธรรมภิบาล วราวิสาภารวาทพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 2.1 อันตรภาพและอันตราปรินิพพาย์ คำว่า “อันตรภา” (Skt, Pāli: antarābhava) ที่ถูกแปลลงรูปเป็น “อันตรภาพ” ในการแปลทับ

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับคำว่า 'อันตรภาพ' และ 'อันตราปรินิพพาย์' ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในมุมมองของคำศัพท์ในพระสูตรที่พบว่าไม่ปรากฏในนิยายฝ่ายบาลี แต่อาจพบในภาษาจีนและนิกายนั้นๆ รับรู

124 ธรรมาภาว วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมวาระที่ 13) ปี 2564 (3) อภิธรรมยายนุสาระ41 又聖教説有中有故, 諸契經言: “有有七種. 即五趣有,業有,中有.”41 อีกประกาศหนึ่ง คำสอนอัน เป็นประเสริฐกล่าวว่ามีอัน

บทความนี้มีการกล่าวถึงคำสอนที่สำคัญในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับ 'อันตราพ' หรือช่วงเวลาระหว่างมรณภาพจนถึงการเกิดใหม่ โดยสามารถแบ่งออกเป็น 7 ประเภท หรือ 5 ภพ และการอธิบายความหมายของคำว่า 'antara' และ 'bhava'

แนวคิดเรื่องอัตราผลของความตายในคติภูมิของแต่ละนิกาย (1) The Notion of Antarábhava in Abhidhamma Traditions (1) 3) อุบทิพา หมายถึง ช่วงขณะสัตว์นั้นปฏิสนธิในภพใหม่ 4) ปฎุปภาพ หมายถึง ช่วงเวลาตั้ง

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอัตราผลของความตายในคติภูมิของแต่ละนิกาย โดยเน้นที่แนวคิดเรื่องอุบทิพาและปฎุปภาพ ซึ่งแบ่งช่วงเวลาของสัตว์ตามทฤษฎีอัตราผล นอกจากนี้ยังได้วิเคราะห์เนื้อหาจากโคตรตรสูตรและพระส

中有若無, 何名中処?……又經說有七善士趣, 謂於前五中般分三, 由處及時近中遠, 由處及時近中遠故。 60 1) อันตราปรินิพพาย 2) อุปัชฌาจ-ปรินิพพาย 3) ลังขรปรินิพพาย 4) สังขรปรินิพพาย 5) อุด-ธงโลต หากไม้อันตราภาพ สิ่งใดที่จะมีอันตราปรินิพพาย?

บทความนี้กล่าวถึงพระอนาคามีในพุทธศาสนา ซึ่งหมายถึงผู้ไม่เวียนกลับมาอีก โดยจำแนกออกเป็น 5 ประเภทที่เกี่ยวข้องกับอันตราปรินิพพาย และได้แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มตามสถานที่และกาลเวลา เนื้อหาอ้างอิงจากงานศึกษาโด

ธรรมธาราวรรณวรารัตน์วิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับบิวรที่ 13) ปี 2564 ดังเช่นที่แสดงในพระสูตรในสัมยุกตคามและสัมยุตตนิกายด้านล่าง (1) สัมยุกตคาม พระสูตรที่ 27 (SA736) 如上說。差別者：［若比丘修習

บทความนี้กล่าวถึงพระสูตรในสัมยุกตคามและสัมยุตตนิกาย ที่อธิบายถึงการปฏิบัติธรรมของพระภิกษุและผลที่ได้รับจากการฝึกฝนเจ็ดอย่าง โดยเจาะจงถึงบทบาทและคุณค่าของการมีสัมมาทิฏฐิและการเข้าถึงนิพพานในหลายระดับ ผ

แนวคิดเรื่องอัตตรภาพหลังความตายในคัมภีร์อธิรรมของแต่ละนิกาย (1) The Notion of Antarabhava in Abhidhamma Traditions (1) ตามพระสูตรที่แสดงด้านบน พระอนาคามิมเป็นแบ่งออกเป็น 5 ประเภท คือ 1) อันตราปริมิพา

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอัตตรภาพและการแบ่งประเภทของพระอนาคามิในคัมภีร์อธิธรรม โดยมีการวิเคราะห์ความแตกต่างในวรรณกรรมแต่ละนิกาย และความซับซ้อนในการตีความความหมายของพระอนาคามิ ซึ่งมีการแบ่งประเภทเป

บรรพณุกรรม • ภาษาไทย 1. คัมภีร์แปล มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล เล่ม 16, 30, 81, 87. นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2552. 2. หนังสือ เสถียร ไพสิฐนะทะ. ประวัติศาสตร์พระพ

บรรพณุกรรม รวมข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งการศึกษาและวรรณกรรมที่สำคัญในพระพุทธศาสนา เช่น คัมภีร์แปลของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย และหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์นิยาย

"วัตถุ 5 ประการที่เป็นธรรม" ของพระมาหาเวทาว่าให้คนคงเกิดการแตกแยก เป็นต้น เกี่ยวกับประเด็นเหล่านี้ ผู้เขียนได้มีโอกาสนำเสนอบทความไปแล้วในหนังสือรวมบทความวิชาการเนื่องในวาระครบรอบ 70 ปี ของ ดร. อะไรก็จ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับวัตถุ 5 ประการที่เป็นธรรมในพระพุทธศาสนา รวมถึงประวัติความแตกนิกายที่เกิดขึ้นในช่วงหลังพุทธปรินิพานและหลักฐานจากคัมภีร์ต่างๆ เช่น สมยกโกทจปรจบจัทร ซึ่งนำเสนอรายละเอียดเก

螢อรรถ ต่อจากหน้าที่แล้ว 657-660 หลังคริสต์ศักราช (2) 阿毘曇八健度論 (Astaskandhāsāstra*) 30 ผก แปลโดย สงฆเภฎ, Chu Fo-nien และสมเด็จธรรมปิยะ (覺賢三蔵僧伽提婆) แปลในปีคริสต์ศักราชญา 383 รายละเอียดของสมเด็จธรรมปิยะก

本文探討了阿毘曇八健度論的歷史背景及其翻譯者，尤其是由梵文翻譯成漢文的過程。阿毘曇八健度論是佛教經典之一，由聖僧譯於公元383年，描述了與七部僧伽相關的教義。文中提及的其他經典，如三論義及大唐西域記，也提供了關於翻譯者及其貢獻的更多信息。

มีบางพวกกล่าวว่า สรรพลิงที่ปรากฏผ่านไปแล้วปรากฏอยู่ในขณะนี้ และยังไม่ปรากฏ เนื่องจากเหตุ จึงเรียกว่า เหตุวาว บางพวกอยู่ที่ภูเขา อุรุมุมทะ จึงเรียกว่า นิภายอุมุมทะะยกเว้นคำว่าว่าวทินไม่ปรากฏชื่ออื่นใน

เนื้อหาเน้นการวิเคราะห์ชื่อเรียกต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสวาสดิทาวาและมูรุนทกะ โดยเฉพาะความเชื่อมโยงกับภูเขาอุรุมุมทะและพระอุปคุปตะ มีการสำรวจคำเรียกต่างๆ และบันทึกในคัมภีร์โศลกาท เพื่อค้นหาคำอธิบายที่ชั

ธรรมธา วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 4 ปี 2560 พระอุปคุปตะเป็นอาจารย์ของพระเจ้าจักร และเป็นศิษย์ของพระศากยวัสี ได้บำเพ็ญเพียรที่วัดนฤภิกษา (Nⲁtabhⲁṭika) ณ อุฑุมุลบรรพต (Urumunda)22 ในแคว้นนฤๅษ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับพระอุปคุปตะและพระศากยวัสีในแคว้นนฤๅษา โดยพระอุปคุปตะเป็นอาจารย์ของพระเจ้าจักรและเป็นศิษย์ของพระศากยวัสี ซึ่งได้รับการบรรยายถึงการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในพื้นที่นี้โดยมีพระม

3. อสัญญสัตว์ปีกกาถูกกล่าวไว้ดังนี้ ด้วยการเจริญภาวนาสัญญาวิราคะ ทั้งสัญญามนิติ ทั้งนิรสมามิติ ต่างได้ชื่อว่า สัญญาเทวินิสมามิติ สัญญาเทวินิสมามิติจึงมี 2 ระดับคือ ระดับโลกิยะ และระดับโลกุตตระใน 2 ระด

บทความนี้สำรวจเรื่องอสัญญสัตว์ปีกกาและความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งนี้กับนิยายและแนวทางปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง โดยศึกษาความแตกต่างระหว่างระดับโลกิยะซึ่งเป็นของปุถุชนและระดับโลกุตตระซึ่งเป็นของพระอริยะ พร้อมระบ

4. สุขานูปทบทนาในคัมภีร์ทวดอรรถากกล่าวไว้อย่างนี้ ชนเหล่าใดมีความคิดเห็นเช่นเดียวกับพวกเหตวาทั้งหลาย ว่า ฝ่ายหนึ่งสามารถส่งความสุขให้กับอีกฝ่ายหนึ่งได้โดยอ้าง พระสูตรที่กล่าวไว้นี้ว่า"พระผู้มีพระภาคเจ

เนื้อหาอภิปรายเกี่ยวกับบทบาทของพระผู้มีพระภาคเจ้าในการมอบความสุขให้แก่ผู้อื่น และการตีความที่หลากหลายของประโยคในพระสูตรที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะการนำเสนอในหลายแง่มุมของการปทานความสุขธรรม. อ้างอิงจากคัมภี